«2800 խնդրով Երևան» նախագիծ
Գնալով տրանսպորտի խնդիրների հետքերով՝ «2800 խնդրով Երևան» նախագծի շրջնակներում հարցում ենք կատարել մեր քաղաքացիներից և վարորդներից: Ընկեր Մարալի հետ մեր նախագծային խմբով դուրս եկանք և քայլեցինք Բաբաջանյան փողոցից մինչև Անդրանիկի: Մոտեցանք կանգառներում երթուղայիններին սպասող ուղևոր քաղաքացիներին և երթուղայինների վերջին կանգառներում կայանած վարորդներին: Վարորդները չէին ցանկանում խոսել տրասնպորտների մասին: Նրանց անմիջապես վանում էր տեսախցիկը, իրենց ուղղած հարցերը: Նրանք միանգամից բացասական մոտեցում էին ցուցաբերում, երբեմն նաև արագ հունից դուրս գալիս: Իհարկիե, վարորդների աշխատանքը շատ լարված աշխատանք է, սակայն ինչպե՞ս կարող են այդքան արագ բռնկվող վարորդները մշտապես հարգալից մոտեցում ցուցաբերել ուղևորներին, ինչի մասին նրանք միաձայն փաստում էին: Կարծում եմ, որ նրանց «փախուստը» տեսախցիկից պայմանավորված էր վախի գործոնով:
Քաղաքացիների մեծ մասը դժգոհ է այսօրվա տրանսպորտի սպասարկման վիճակից, սակայն մարդիկ գտնվեցին, ովքեր շատ գոհ են ստրանսպորտից և վարորդներից: Դա կարող է տարբեր պատճառներ ունենալ: Կան քաղաքացիներ, ովքեր իրենց կարծիքով խնդիրները քողարկելով վարորդներին լավություն են անում: Կամ կարող է լինել այլ տարբերակ: Օրինակ, երբ քաղաքացին միշտ օգտվում է նույն տրանսպորտից, որը բախտի բերմամբ միշտ լավ է սպասարկում:
Անձամբ վարորդները հաստատեցին, որ տրանսպորտի մեջ չեն ծխում: Չնայած իրենց վստահ խոսքերին մեր աջքի առաջ կատարվում էր ուրիշ բան…
«Ամրագոտի ինչու չեք կապում» հարցին՝ պատասխանեցին, որ անհարմար է ամրագոտիով վարելը: Քաղաքացիներին ուղղված «կցանկանայիք արդյոք, որ երթուղային տաքսիների փոխարեն լինեն ավտոբուսներ» հարցին մեծամասամբ պատասխանեցին՝ այո, քանի որ դրանք ավելի մեծ ու հարմարավետ են: Ինչու այս մասին չի մտածում կառավարությունը:
Կարծում եմ, որ կարելի է զարգացնել Հայաստանում մետրոյի կյանքը, սակայն քաղաքացիներից ոչ ոք այդ մասին չխոսեց: Մետրոն ավելի հանրամարավետ է, մեծ և արագ: Բոլոր զարգացած պետություններում մետրոները կարևոր դեր են խաղում: Մարդիկ ուշանալու խնդիր չեն ունենում, վարորդների հետ չեն առնչվում, խցանումների չեն բախվում:
Եթե կանգառներն ու մետրոները ավելի շատանան, գուցե տրանսորտի խնդիրը լուծվի: Կարծում եմ սա ամենահավանական և ամենագրագետ լուծումն է այս խնդրի վերաբերյալ: Մետրոն նաև իր ապահովությամբ ավելի բարձր տեղ է զբաղեցնում:
Սա Երևան քաղաքի մետրոյի սխեման է:
Երևանի քարտեզ…
Սա Տոկիոյի մետրոյի սխեման է:
Տոկիոյի քարտեզ…
Նարեկ Արշակյանի բլոգ 
Նարեկ ջան, հիշում ես, որ տրանսպորտը սարքել էին 150 դրամ, շատ էլ ճիշտ էին արել: Օրինակ ստեղից իններորդ Մասիվ տաքսու վարորդին տալիս ես երկու հազար հինգ հարյուր դրամ, իսկ տրանսպորտի վարորդին ընդամենը հարյուր: Բա դա արդար ա? Կամ էլ, որ բողոքում եք, որ ծխում են, յանիմինչ? տրանսպորտի պատուհանին կպցրած ա՝ պահանջեք, որ չծխեն: Գրած ա չէ՞, բա դե պահանջեք հենց վարորդներից, ոչ թե գնացեք ավտո բրթեք ԵԼՔ-ի նման կառավարությունից բողոքեք: Մեր նման երկրի համար, մենակ էսպիսի տրանսպորտ ունենալը նորմալ ա: Հիմա էլ սարքել են ավտոբուսներով ու ավելի լավ են արել: Իսկ մետրոն, որ ասում ես, մեր ու Տոկյոյի կայարաններն ես համեմատում, մտածի նոր համեմատի Նարեկ ջան, Տոկյոն ուր մենք ուր, Տոկյոն ոսկու մեջ լողում ա, մենք հազիվ մեր պարտքերն էլ չենք կարում մարենք: Դրա համար էլ պիտի շնորհակալ լինենք, որ գոնե մի երկու կայարան ունենք մետրոյի: Ես իհարկե շատ եմ ողջունում քո նախագիծը, որ փորձում ես մեր Երևանի խնդիրները լուծես նաև ինքդ, նույնիսկ կարող եմ ֆիզիկապես աջակցել: Բայց տրանսպորտի հարցը ժողովուրդը չի կարա լուծի: Էդ հաստատ: Ժողովուրդը մենակ կարա քաղաքը ՄԱՔՈՒՐ ՈՒ ՍԻՐՈՒՆ ՊԱՀԵԼ, ոչ թե անկապ բողոքել, թե էստեղ նստարան չկա, որ մինչև ավտոբուսը գա նստենք սպասենք: ՊԻՏԻ ԳՈՐԾԵԼ, ՈՉ ԹԵ ԳՐԵԼՈՎ ԲՈՂՈՔԵԼ: ԲԱՅՑ ԵՍ ՈՂՋՈՒՆՈՒՄ ԵՄ ՔՈ ԵՐԵՎԱՆ 2800 նախագիծը:
Հ.Գ մենակ չկարծես ՀՀԿ-ի ֆան եմ: Ինքդ էլ ես տեսել, որ իմ կոմպուտերի զիբիլի պապկան ՀՀԿ-ի անունով ա: Ընենց որ: 😉
LikeLike